اگراین مهم به خوبی انجام گیرد ، آنگاه شاهد حرکت و تلاش جوامع بین مللی خصوصا کشورهای مسلمان و ملت های مستضعف به سوی تحقق آرمان های الهی و زمینه سازی ظهور آخرین ذخیره خدا خواهیم بود. طبیعی است که در این دوران ما باید با تمام قوا هرچه می توانیم و قدرت و اتحاد درونی خود بیافزاییم ، زیرا طولی نخواهد (با توجه به پیشرفت های روز افزون جمهوری اسلامی و حرکت های مردمی منطقه) سیل درخواست های این کشورها برای الگو برداری و استفاده از روش های ما، برای پیاده کردن در کشور خودشان شروع خواهد شد.
با این مقدمه به خوبی روشن خواهد شد که اگر نتوانیم از این فرصت تاریخی بدست آمده که خداوند متعال به ما عنایت کرده اندو این عَلم را بردوش ما نهاده اند، به خوبی استفاده کنیم و الگو های مناسب را در اختیار آنها قرار دهیم این فرصت را تبدیل به یک تهدید بزرگ و خطرناک برای اسلام خواهیم دید. همچنان که در بیداری اسلامی اخیر به خوبی مشاهده شد که این کشورها به دلیل نداشتن الگوی حکومتی مناسب و یا بهتر بگوییم به دلیل اینکه ما نتوانستیم یک الگوی کامل اداره جامعه بر مبنای دین، تولید و در اختیارشان قرار دهیم، دوباره به سمت اهداف مادی و باطل استکبار منحل شد.
حال همین خطر در داخل کشور خودمان هم وجود دارد. زیرا بعد از گذشت حدود35 سال از انقلاب شکوهمند اسلامی ، فقط اندکی از ساختارهای کشور اسلامی شده و توانایی دارند در خدمت اهداف عالیه نظام باشند . اما قریب به اتفاق ساختارهای اداره کننده حال حاضر جامعه توانایی شناسایی، محاسبه و تحقق شاخصه های اسلامی را ندارند. و به همین دلیل نمی توانند کشور را به سمت تحقق اهاف اسلامی سوق دهند.
پس اگر به همین صورت حرکت کنیم در بین عوام این تصویر شکل خواهد گرفت، که دین اسلام توانایی ادارة جامعه را ندارد و نمی تواند راه حل گو شده ملت ها برای رسیدن به تعالی را ترسیم کند.
لذا اگر این موضوع را درک کنیم، نیاز روز افزون به تولید یک الگوی پیشرفت اسلامی در داخل کشور برای توانمند ساختن ساختارهای کشور در جهت تحقق اهداف اسلامی،بیشتر دیده خواهد شد.
